domingo, 3 de febrero de 2008

ANTIQUE: Δυνατά, δυνατά



ΔΥΝΑΤΑ, ΔΥΝΑΤΑ

Σαν γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα βγαίνουνε ξανά
και γίνονται ζωή.

Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα
Δυνατά , δυνατά
σ' ένα θέαμα κοινό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ.

Δεν υπάρχουν πολλά
που να ελπίζουμε μαζί
κοίτα, κοίτα ψηλά
κι άλλος αιώνας ζει.

Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα
Δυνατά , δυνατά
σ' ένα θέαμα κοινό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ.

Κι όλο κάτι λέω
κάποια αγάπη κλαίω
κι όλα μέσα μου θρηνώ χαλάσματα
Με τα χρόνια μου
στα σεντόνια μου
σαν φαντάσματα.


FUERTE, FUERTE

Como una mujer nace
Sobre la tierra, la noche, la mañana
Y todo sale hacia fuera de nuevo
Y se convierte en vida.

¿Qué vieja arca
Dentro de las galerías del tiempo
Saca todavía a la luz
Respiraciones parejas?

Fuerte, fuerte,
Se ha hecho fuerte todo lo débil.
Fuerte, fuerte,
En un espectáculo común.
Fuerte, fuerte,
Y según avanzan los pasos de la danza
Con las manos abiertas
Todo lo desprecio.

No hay muchas cosas
Que podamos esperar juntos.
Mira, mira allá en lo alto
Otro siglo está vivo.

¿Qué vieja arca
Dentro de las galerías del tiempo
Saca todavía a la luz
Respiraciones parejas?

Fuerte, fuerte,
Se ha hecho fuerte todo lo débil.
Fuerte, fuerte,
En un espectáculo común.
Fuerte, fuerte,
Y según avanzan los pasos de la danza
Con las manos abiertas
Todo lo desprecio.

Y continuamente digo algo,
Lloro por algún amor,
Y continuamente dentro de mí lamento mis ruinas.
A mi edad
En las sábanas
Como fantasmas.

No hay comentarios: